pak poezi nga une

Vetem nje moment

Jepmeni nje moment qetesie
o njeres!
Vetem nje moment,
jo nga ato qindra qe u kam dhene une
por timin, vetem timin dua
qe tu them syve çlodhuni,
tu them buzeve mos flisni,
mendimit te lodhur ti them Ndal
se edhe bota ndali
nje çast ..

Jepmeni nje moment,
vetem nje moment prehje dua
qe pastaj ne tornedo te kthehem
me vehte tu marr, ne qiell tu ngre
e pastaj
perjetesisht te fle..

Rini e dyte

I.
Sot arrita moshen tende dikur, nena ime
Te sjell ndermend te vetme,
veshur ne terrta, mbytur ne mendime
buzeqeshja jote mbetej pergjysem
si buka e mengjezit qe ne çante ngrysej.

Dikush atehere me pat thene:
jepi leje nenes te martohet
Ajo eshte e re, ti do largohesh,
e vetmuar do mbetet. E vetme, si jetohet?

Nena ime 40 vjeçe te martohej perseri?
Humor qe, a si? Me beri per te qeshur. ..
Une qe vehten ne te bardha enderroja
si mund te perfytyroja ne vend' tim
nenen, qofte edhe me te kaltra veshur?

Ecja rruges si e dambllosur ate mbremje
s'me ndahej as syri qortues i Henes
Vërtet e ke,
qe s'do ti thuash gje nenes?

Une "fola" me nenen,
tek shtronte darken
si shaka ja vura perpara
Ulu te hash, tha ajo
dhe fshehu syte nen qepalla

Nena ime s'u martua kurre,
Zgjodhi me mire,
mbi kurriz nje mal dhimbjesh te mbante,
se hallet me nje burre te dyte t'i ndante.

II.
Thone qe fatet ngjajne apo trashegohen,
une nuk di ç'te besoj, por erdhi ajo dite
qe jo nena, po une,
per te dyten here te martohem.

Dhe ndodhi kaq larg nga vendi im,
Gezim qe afronte trishtimin
kur nenen time s'e kisha prane
te me jepte nje fjale bekimi

Vjehrra e ardhshme ngriti koken:
E dashur, sikur gje s'me the?
Une martoj djalin, do bej darkë,
gezim kam. Ti, gezim nuk ke?

Dhe vjehrra -nene, ne tavolinen e pare
gezohej me mikesha e miq te pamoshe
veshur me lajle e lule, gjysher e gjyshe
Nga nena ime ..krejt ndryshe.

Im bir 20 plot, shok, vella e djale
doren ma ve ne sup,
faqesh me fshin nje lot
Ai që i vetmi me pat thënë:
E di o ma qe me do shume,
por merak mos kij per mua!
Martohu o ma, martohu!
Une te lumtur te dua!

Shoket e shoqet vijne rrotull
Te kristaltat gota perplasen n'urime
Nga zemra m'pikon ne syte e perlotur
gezim -trishtuara nena ime

III.
Dielli loz me perden e mendafshit
Mengjezi ka ardhur, une ende fle
Me zgjon telefoni vjerres-meme
mesazhin tek le :
"Honey, do shkojme per nje sebep neser,
duhet te veshesh nje fustan te ri
une ngjyre roze do ta blej timin,
ti, mos e do ngjyre flori?

Ky ze i qeshur me dritheron
me kthen ne te largetat kujtime
Me djeg te shkruaj
(sa borxh ja kam!)
per te shtrenjten nenen time…

...gishtrinjte me dridhen
c'te shkruaj valle?
Qe nena ime Zakonin kish ruajtur ne zemer,
me shume se dashurine?
Apo dekoratat e njerzve per ndershmerine?
Se qendroi "e forte" e nje gjysëm llaf si doli,
e bravo i qofte, se burre te dyte s'mori!?

O Zot, ç'të kujtoj, ç'tu them
Eshte Dhimbje e madhe Nëna
Dua t'u rrefej, por s'u rrefej dot
Kuptomeni..
Syte me jane veshur me lot ..

IV.
Dhe ja tek vini ju, gjenerate e trete
Mbi kete bote te madhe-veshtrim i sinqerte,
Ne bebes ua shoh enderimin
lereni jashte te fluturoje
mos ja prisni rrugen me hije trishtimi

Pellumba te bardhe leshoni ne horizont
E rendni pas tyre si pas balonave femijet
e ne u pengofshi rruges, si femijet ngrihuni prape,
te biesh e te ngrihesh, nuk eshte mekat

Dhe Ju te duruarat, fisniket vajza
ju qe gjithshkaje i jepni jete,
ne gabofshi,
mos i mbytni ne lot qepallat,
mos i ulni syte, degjomeni,
ne dalje te tunelit te erret
ju pret nje RINI e dyte!

Poetit mos i beso..

Ne oazin e dashurise
"ngritur për mua"
më thoje
Në qofte se një ditë
për dashurinë do shkruaj
vargjet do te jene per ty
per keto duar, per keta sy
vec per zemren qe ke ti!

Sa shumë uje kaloi nën urë
Kroi u shter, u tha
Fushe e verdh'u pervelua
kallinjte u poqen,
u mblodhen, u bene duaj
Nje yll shendriti ne qiell
pastaj u keput e ra,
po ajo poezi kurrë s'u shkrua

Ne oazin e dashurise
Ngritur dikur per mua
njerzit te pane, një tjetre
tek i peshperisje ato fjale
qe dikur mi pate thene mua!

Batica

"Sa e vrullshme erdhi dashuria, sa shpejt ra…."

Deti u fry, u zmadhua
Valet e qeta, u shqetesuan
U bene dallge
perendimi i zjarrte i perfaku
pastaj Dielli mengadale
u zhyt i teri
Ne ate batice dashurie..

zjarrin per te shuar,
mallin per te tretur
freskine per tu marre
nese u kish mbetur

Pastaj batica ra, deti u terhoq
Territori i pushtuar, u zbraz,
u zbulua perseri rere e lagur
Dielli s'qe me aty

Deti u ftoh, u tradhetua
zbathur ne breg
Nje vajze fshinte lotet
pulebardhe e vetmuar..
kerkonte shoket..

Nje sandale e vogel

Nga ves’ e mbremjes njomur
ne barin e gjelber
nje sandale e vogel
Shket, rrukulliset
e buze gjolit bje..
Rastisa une atje, qe te
perkulem, ta ngre..

E njoha..
S’e kisha harruar as ate
As kembken qe mbante veshur
e bardhe, e vogel, thember-njome
me sandalka femijesh veshur
Me pelqente t'i gudulisja gishtrinjte
ajo mekej ne te qeshur…

Nga gjoli te lagur sandalen lart ngre,
Kembezbathur pas kurrizit
shfaqesh ti atje
Qetesisht, (O zot sa qetesisht!)
zgjate gishterinjte per ta marre,
A thua se ishe nje vajze tjeter
e une ndonje i panjohur i marre…

Nga ves’ e mbremjes njomur
ne barin e gjelber
nje sandale e vogel
Shket, rrukulliset
e buze gjolit bie
Nga rastisa une atje, qe te
perkulem e ta ngre!

Dhimbja

Oh, sa e rëndë kjo barrë,
e rëndë sa padrejtësia
e di që të theu në dysh
kur e lëshova mbi ty,
Po unë? Besomë i dashur
tani mbaj atë dhe
dhimbjen tënde.. të dyja!

Ditlindja jote ne kutine e postes

Ti nuk do te jesh aty ne ditlindjen tende
kutia e postes do presi urimet per ty,
Urimet, pergezimet, perqafimet
Mbase edhe puthjet ajo do t'i prese
Po si do ti nxerë valle?

Ato do te shtohen, do shtyhen,
nga pritja e gjate do merziten,
ndoshta zemerohen, qetesohen

e pastaj
njera tjetres do i bejne vend,
me durim do presin sa te kthehesh
per te te lene pa mënd!